Exorfinen, wat zijn dat eigenlijk? (en waarom mogen ze niet meer?)

18-11-2021

In mijn praktijk raad ik steeds meer cliënten aan om exorfine vrij te gaan eten. Dit is best een dingetje. Ongelooflijk veel producten - ook gezonde - mogen ineens niet meer. Je moet flink creatief gaan koken en bakken, en werkelijk álle ingrediëntenlijsten door spitten. Waarom zou je al die moeite doen?

Exorfinen zijn eiwitten die jouw beloningssysteem kortduren aanzetten, en zitten in gluten, koemelk (caseïne type I), soja en spinazie. Ze lijken enorm veel op endorfinen. Deze maak je aan bij een lichamelijke inspanning - sport -, verliefdheid, een orgasme, maar ook bij pijn. Endorfinen zorgen er voor dat je je gelukkig voelt, dat pijn wordt verlicht en dat je stress level omlaag gaat. Dit doet jouw lichaam helemaal zelf. Daarentegen komen exorfinen van buitenaf.

Tot zover niks aan de hand. Het probleem is echter dat we na de tweede wereldoorlog heel veel voedsel nodig hadden en daardoor de landbouw en veeteelt hebben aangepast. Graan is veredelt, waardoor er 5 tot 10 keer meer exorfinen in kwamen. En gezien caseïne type I koeien veel meer melk gaven, zijn we volledig overgestapt op die koemelk. Tel daarbij op dat ons westers voedingspatroon bestaat uit heel veel brood, koekjes, beschuiten, crackers, pizza, pasta, melk, yoghurt, milk en fruit, ontbijtdrankjes en vla. Daarbij zitten in bijna álle kant en klare producten melkeiwitten, en tarwezetmeel om het product smakelijk en houdbaar te kunnen bereiden. Dat is simpelweg teveel voor je lijf om te verteren.

Om exorfinen goed te kunnen verteren heb je het enzym DPPIV nodig. Een groot aantal mensen heeft niet genoeg van dit enzym om bovenstaand voedingspatroon goed te kunnen verteren. Daarbij zijn er ook een aantal mensen die het enzym niet voldoende aanmaken. In beide gevallen komen de exorfinen onverteerd in je bloedbaan terecht.

Er is ook een groot aantal mensen die een voedselintolerantie hebben, zonder zich hiervan bewust te zijn. Vaak is dit een intolerantie voor gluten, wat te maken kan hebben met het bestrijdingsmiddel dat voornamelijk voor graan wordt gebruikt, of ze kunnen de toegevoegde ATI's in graan niet goed verteren. Ook een intolerantie voor melk komt vaak voor. Dit kan komen doordat het verteringsenzym lactase niet genoeg wordt aangemaakt, maar het kan ook dat ze de moleculaire structuur van de caseïne type I simpelweg niet kunnen verteren. Doordat deze mensen zich hier niet van bewust zijn, blijven ze deze voedingsstoffen toch eten. Hierdoor kan een verstoorde darmflora ontstaan, waardoor voedingsstoffen nog slechter worden verteerd. Maar er kunnen uiteindelijk ook ontstekingen en een lekkende darm ontstaan. Dit houdt in dat voedsel nog slechter wordt verteerd, en dat er voedingsstoffen in de bloedbaan 'lekken', die er absoluut niet in thuis horen. Ook de exorfinen belanden hierbij in de bloedbaan.

Omdat exorfinen zoveel op endorfinen lijken, kunnen ze op je cellen op je endorfine receptoren gaan zitten. Dat houdt in, dat je cellen niet meer open staan voor je natuurlijk endorfinen, waardoor dat beloningssysteem buiten spel wordt gezet. Dus weg is het goede gevoel over jezelf, weg is het tevreden gevoel, je kunt allemaal pijntjes gaan ervaren (vooral in je nek en rug), en je stress gaat flink omhoog. Ja natuurlijk, de exorfinen geven deze gevoelens ook. Maar dit duurt echt maar heel kort. Hierdoor krijg je vaak zin in pizza, broodjes kaas, een rol koekjes en ga zo maar door, om je heel kort weer een beetje beter te voelen. Hierdoor gaat ook nog eens je bloedsuiker flink omhoog, en die maakt daarna weer een duikeling naar beneden. Daardoor krijg je zin in nóg meer suiker. 

Een vicieuze cirkel is geboren.

De klachten die je hierdoor kan krijgen zijn legio. Je kunt onrust ervaren, depressie, stress (ook burn-out), slaapstoornissen, pijnklachten, migraine, chronische vermoeidheid, meer aanmaak van histamine - dus allergieën - , slechte ontgifting, insuline resistentie, en lichte tot ernstige maag- darmklachten. Het wordt door wetenschappelijk onderzoek inmiddels ook gelinkt aan autisme, ADHD, ADD, schizofrenie en borderline.

Tel daarbij op dat chronische maag- en darmklachten weer gepaard gaan met een hele hoop andere lichamelijke klachten, waaronder chronische laaggradige ontstekingen. De neurotransmitters GABA en serotonine zijn afhankelijk van een goede darmwerking, dus als dat niet goed werkt, zijn er sowieso gevoelens van tekort komen, ontevredenheid, onveiligheid en onrust.

Dus ja, het is veel gevraagd om je voedingspatroon helemaal om te gooien. Maar ik vraag het niet voor niets.

Nieuwsgierig of dit voor jou van toepassing is? Maak dan een afspraak!