Waarom afvallen soms gewoon niet wil

30-08-2022

Het is voor velen vast herkenbaar; je bent wat te zwaar en je wilt er een aantal kilo's af... Oké, toegegeven, je bent door de jaren heen wel wat méér dan een paar kilo te zwaar geworden. Eigenlijk moet er wel een kilo of 15 af.

Maar zodra je minder begint te eten, krijg je echt een enorme honger! En je voelt je waardeloos, en moe en het liefst lig je op de bank. En omdat je het uiteindelijk niet langer vol houdt, ga je toch maar weer eten. En vervolgens zegt de weegschaal dat je nog bent aangekomen ook. Dus denk je: laat ik naar de dokter gaan, misschien dat die me kan helpen. En de dokter zegt: maar u eet gewoon teveel! U moet gewoon minder gaan eten!

Ja, bedankt. Dat lukt dus niet.

Hoe dat kan? Suiker!

Van oudsher zijn we dol op zoete voeding. Zodra de tijd van het jaar was aangebroken en er fruit of honing tot onze beschikking was, was dat een ware traktatie. Tevens ook erg belangrijk voor onze overleving, dus wij als mens zien zoet als iets goeds, en iets wat we graag willen.

Zodra we iets zoets eten, of iets met suiker, maakt ons lichaam insuline aan. Dit is nodig om de suiker vanuit onze bloedbaan de cel in te krijgen. Van deze suikers kunnen we energie maken, en kunnen we functioneren. Als we suiker over hebben, zetten we die om in vet. Dit bewaren we om op een later moment te kunnen gebruiken als energievoorraad, met name in de buik en rond de ingewanden. Als er dan een periode komt dat er weinig voedsel is, kan dit worden aangesproken.

Wanneer de insuline in je bloed daalt, omdat er geen suiker meer is om te verbranden en energie van te maken, krijg je trek. En dan komt er een ander belangrijk hormoon tevoorschijn: leptine. Leptine zorgt ervoor dat je brein een seintje krijgt dat je vol zit. Zodra je lichaam namelijk weer insuline aan gaat maken, blokkeert dat de aanmaak van leptine en weet je, ik zit vol. Vervolgens voel je je energiek en voelt het goed om te bewegen, te werken, kortom: te doen.

Terug naar die 15 kilo die eraf moet. Die extra kilo's zijn eraan gekomen omdat er meer energie wordt gegeten dan dat er wordt gebruikt. En dat is met onze westerse voeding niet zo heel erg moeilijk voor elkaar te krijgen. In bijna alle producten zitten toegevoegde suikers of stropen, of hele snelle koolhydraten - ook suikers. Dit maakt het eten namelijk lekker zoet, en daar houden we van oudsher van. Dit betekend dat er veel insuline nodig is om de suikers de cellen in te krijgen. En omdat er veel meer suikers beschikbaar zijn dan dat er nodig is voor energie, wordt het opgeslagen in vet. Waardoor je aankomt. En als dit maar lang genoeg door gaat, gebeurt het dat jouw cellen resistent worden voor de insuline. Oftewel: je cellen krijgen zo vaak insuline aangeboden dat ze gaan denken: het is wel goed, ik laat dit aan me voorbij gaan. En dan blijft er insuline in je bloedbaan hangen.

En als gevolg daarvan wordt het hormoon leptine geblokkeerd. En voel je je nooit helemaal vol.

En als je dan minder wilt gaan eten om af te vallen krijg je oprecht verschrikkelijke honger.

Waar je dan aan zult moeten werken is niet zozeer je porties, maar aan de samenstelling van je voeding. Suikers eruit! En goede vetten erin. Zie ook mijn vorige blog: Is suiker nu echt zo gevaarlijk?

Heb je daarnaast diabetes, gebruik je insuline, en blijf je maar aankomen? Bekijk dan eens dit filmpje:

Heb je hulp nodig om dit probleem voor eens en altijd op te lossen? Maak dan een afspraak. 

Met dank aan: de university of California.