Een exorfine vrije pizza!! Já hoor. Dat kan helemaal niet. Oh nee?

Gisteren had ik één van mijn doelen bereikt: een papieren rondslomp EINDELIJK afgehandeld. Dus, dan mag ik mezelf belonen! Jazeker! Met iets waar ik heeeeel erg veel zin in heb. En dat was mijn oude vriend pizza. En wel de pizza spinaci. 

Maar ja. Spinazie. Tarwe. Melk. Boordevol exorfines dus. Helaas pindakaas.

Totdat ik bedacht: ik kook nu al een jaar exorfine vrij. Ik kook inmiddels overal omheen. Dan moet ik dit toch ook kunnen! 

En zo geschiedde:

Het is het lekkerst om zelf de bodem te maken van het meel van De Glutenvrije Bakker. Super simpel, volg gewoon de aanwijzingen op het pak. 

Ik was gisteren lui. Dus ik gebruikte een kant en klare pizza bodem van Schnitzer.

De bovenkant van de pizza smeerde ik vervolgens in met mijn eigenste tomatensaus. Dit maak ik met liters tegelijk, boordevol groentes en op smaak gemaakt met rode wijn. Maar gezeefde tomaten kan uiteraard ook gewoon.

Vervolgens sneed ik een uitje in ringen en een flinke tomaat in plakjes. Deze legde ik bovenop de saus.

Daarna kneep ik al het vocht uit 150 gram ontdooide boerenkoolblokjes uit de vriezer, en ik strooide dit over de ui en tomaat.

Om het te toppen verkruimelde ik een dikke hand geitenfeta over het geheel.

En vooruit, er belandde ook nog wat strooikaas van de geit overheen.

Als jezelf beloond, doe het dan goed.

De pizza heb ik afgebakken volgens de aanwijzingen op het pak. Zorg ervoor dat het geheel niet te nat wordt, want dan wordt de bodem heel snel papperig.

En potverdikkie dit is me toch een potje lekker! 

(En excuus voor de foto...Het is inmiddels 25 november, al vroeg donker, en ik had geen zin om te wachten met eten tot de volgende ochtend als het licht beter zou zijn. Probeer het recept, en je begrijpt me volkomen.)